Koszom na śmieci mówimy "nie"

Nie jest mi tak do końca łatwo żyć w kilkumilionowym tureckim mieście i nie wszystko mi się bezkrytycznie podoba. Różne aspekty dnia codziennego związane ze stłoczeniem ludzi w jednym skupisku i z odmienną mentalnością mają niestety też swoje niefajne strony. Jedną z takich irytujących rzeczy jest "sprawa śmieciowa", która bardzo mnie tutaj drażni. Problem jest w zasadzie bardzo prosty i wiąże się z totalnym brakiem koszy na śmieci na tureckich ulicach (bo choć ja odnoszę się do Ankary, to zaobserwowałam, że to samo zjawisko występuje w mniejszym lub większym natężeniu właściwie wszędzie).

Można iść kilometrami i przy odrobinie pecha człowiek nie uświadczy miejsca, gdzie mógłby normalnie wyrzucić papierek, opakowanie po papierosach czy zużytą chusteczkę do nosa. Co zatem robi przeciętny tubylec? Oczywiście rzuca wszystko pod nogi i idzie dalej. Niejednokrotnie byłam świadkiem sceny, gdy po wypiciu kawy czy napoju moi koledzy rzucali kubeczek lub butelkę prosto na chodnik jakby to było coś oczywistego. Ja niestety mam straszne opory przed takim postępowaniem i choć widzę, że prawie wszyscy tak robią, to chyba prędzej ręka mi uschnie niż zacznę rzucać wszystko na ziemię, no nie mogę tak i już!

Skoro nie ma koszy, to trzeba sobie radzić inaczej

Naprawdę nikomu to nie przeszkadza?

Fontanna jest idealnym miejscem na pozbycie się śmieci

Nie rozumiem, dlaczego nikogo nie razi taki widok na głównej ulicy

Ta osobliwa niechęć do koszy na śmieci wynika podobno w dużej mierze z obawy przed zamachami terrorystycznymi- bo niby w takim skupisku ludzi stojący na ulicy niewinny pojemnik to idealny schowek na podłożenie czegoś wybuchającego. Hmm. Jakoś mnie to średnio przekonuje. Moim zdaniem główna przyczyna jest raczej taka, że po prostu system w Turcji jest inny- zamiast instalowania koszy na śmieci na ulice wypuszcza się całe ekipy zamiataczy, którzy teoretycznie na bieżąco sprzątają to, co leży na chodnikach, a nie powinno się tam znaleźć. W praktyce koncept ten działa mizernie, co zresztą widać na załączonych fotkach. Problem takiego systemu jest jeszcze inny- nawet kiedy pod ręką jest kosz na śmieci, ludzie po prostu nie mają nawyków korzystania z niego i nadal rzucają wszystko gdzie akurat jest im wygodnie.




Wesoła ekipa w akcji- sprzątanie ogromnych bulwarów tylko takim sprzętem
to praca z lekka syzyfowa...

Kosz na śmieci to czasem tylko dekoracja

System wynoszenia i wywożenia śmieci też jest osobliwy. Mam jakieś dziwne wrażenie,  że wynoszenie worka ze śmieciami do stojącego na ulicy dużego pojemnika jest zajęciem co najmniej drugiej kategorii (a może nawet uwłaczającym godności), bo nikt z lokatorów samodzielnie tego nie robi. Na każdym z nowszych osiedli funkcjonuje standardowo instytucja "gospodarza domu", który poza sprzątaniem, naprawami i pilnowaniem stanu budynku zajmuje się także takimi rzeczami jak robienie zakupów dla lokatorów oraz właśnie wynoszeniem  śmieci. Wystarczy zatem wieczorem położyć worek na wycieraczce, żeby magicznie  teleportował  się do osiedlowego kubła. Tam, gdzie funkcja gospodarza domu nie istnieje, albo gdzie do kontenera jest za daleko, worki ze śmieciami układane są po prostu na chodniku w jedną wielką piramidę, z nadzieją, że jeżdżąca w nocy śmieciarka się nad nimi zlituje. Faktem jest, że w dużej części system ten działa jak trzeba, choć mniejsze odpady często zostają i walają się potem po chodniku w nieskończoność.



W nocy przyjedzie śmieciarka i zgarnie ten stos... albo i nie...

Na tureckich ulicach zobaczyć można jeszcze jedno bardzo powszechne zjawisko związane ze śmieciami- ogromne worki ciągnięte przez biednie wyglądające osoby, często nastolatków lub dzieci. Worki wypełnione są wygrzebanymi ze śmieci kartonami, plastikiem i czasem innymi przedmiotami mogącymi jeszcze przeżyć swoją drugą młodość, a potem są sortowane w jednym z dzikich wysypisk i trafiają do skupu, co daje źródło utrzymania całym rodzinom.

Taki ogromny wór nierzadko ciągnięty jest przez dzieci



Jedno z dzikich wysypisk-sortowni